De actie Kerkbalans in Bijbels perspectief

Rond de Cunerakerk

Een prachtig voorbeeld van meedoen met de actie kerkbalans, het is juister te spreken van de actie tempelbalans, vinden we in I Kronieken 29.
Nadat David koning is geworden en voor zichzelf een paleis heeft gemaakt, is er nog één project waar hij zich sterk voor wil maken: de bouw van de tempel. Hij heeft daarvoor vele voorbereidingen getroffen en er zelf fors in geïnvesteerd. Voor koning David is echter belangrijk dat ook het volk meedoet bij de bouw van de tempel. Hij roept daarvoor op zekere dag het volk bijeen en vraagt hen: Wie van u stelt zich vandaag in dienst van de HEER door een vrijwillige gave te schenken? David was koning en had macht over het volk. Hij had het volk eenvoudig een verplichting op kunnen leggen. Maar hij kiest niet voor een belastingmaatregel. Hij wil een vrijwillige bijdrage. David had het volk ook een begroting kunnen tonen. Er is nog zoveel nodig voor de bouw van de tempel. Hij had indirect op het gevoel van Israël kunnen inspelen. Een openlijke of subtiele vorm van manipulatie, noemen we dat tegenwoordig. Maar ook dat doet hij niet. Hij kiest bewust zijn woorden in zijn voorstel. Hij vindt het belangrijk dat de bijdrage aan de tempel vrijwillig wordt gedaan. Er onder zit het besef dat het dienen van God vrijwillig is.
Dat David met deze manier een risico neemt, is duidelijk. Het had zomaar kunnen gebeuren dat niemand vrijwillig zou willen bijdragen. David neemt dat risico voor lief. Hij vertrouwt dat er voldoende zal komen. Zijn vertrouwen, zo blijkt uit I Kronieken 29, wordt niet beschaamd. Het resultaat is verbluffend. Het volk ervaart het als een grote eer betrokken te worden bij de bouw van de tempel. Van krenterigheid of zuinigheid is geen sprake. De bijbelschrijver is niet alleen verwonderd over de opbrengst van de actie tempelbalans. Hij is ook verbaasd dat het volk haar gaven met vreugde bracht. Er staat: het volk bracht zijn gaven met vreugde want men was van ganser harte bereid een bijdrage te schenken voor de HEER. Ze zien hun gaven als een gave aan de HEER zelf. Het gevolg van Israëls reactie op Davids vraag is dat David in lofprijzing uitbarst: Geprezen bent u, HEER, God van onze voorvader Israël, voor altijd en eeuwig. U bent groots en machtig, vol luister roem en majesteit. De gaven die bijeengebracht zijn door koning en volk leiden tot aanbidding en lofzang.
De kerkenraad hoopt dat u met vreugde ruimhartig bijdraagt aan de actie kerkbalans. We hopen dat de opbrengst aanleiding zal zijn / worden voor dank en aanbidding van God.
De kerkenraad van de wijkgemeente RDC